Araştırmacılar, böcekleri yapışkan salgılarıyla yakalayan etobur bitki sundew'den ilham aldı. "Amacımız, sundew'in doğal mekanizmasını taklit ederek bitkileri korumaktı," diyor Wageningen Üniversitesi'nde Fiziksel Kimya ve Yumuşak Madde Doçenti olan Thomas Kodger.
Araştırma ekibi, çalışmalarını tarımda yaygın bir zararlı olan thrips üzerine yoğunlaştırdı. Pirinç yağı atıklarından elde ettikleri yapışkan maddeyi havalandırarak ve öğüterek küçük parçacıklar haline getirdiler. Bu damlacıklar, yaklaşık bir milimetre çapında olup, bant kadar yapışkan ve thrips boyutunda.
Bu yapışkan madde ile thrips yakalanarak mahsuller doğrudan zarardan korunuyor ve mantar enfeksiyonlarına karşı daha az hassas hale geliyor. Bulgularını PNAS adlı bilimsel dergide yayımlayan araştırmacılar, bu yöntemin aynı zamanda kiraz yetiştiriciliğinde görülen lekeli kanatlı drosophila gibi diğer zararlıları da kontrol edebileceğini belirtiyor. Damlacıkların küçük boyutları sayesinde arı ve yaban arısı gibi faydalı böceklere zarar vermiyor.
Bu yapışkan maddenin en büyük avantajlarından biri, kimyasal pestisitlere olan bağımlılığı azaltma potansiyeli. Kodger, böceklerin bu fiziksel yakalama yöntemine karşı direnç geliştirmesinin zor olduğunu vurguluyor. “Böcekler, yapışkan yüzeylere yapışmamak için kıllar ve pürüzlü yüzeyler geliştirmiştir,” diyor Kodger. “Bu yapışkan tuzaktan kaçmanın tek yolu, vücutlarını tamamen büyütmek olur ki bu pek mümkün değil.”
Madde, diğer tarım ilaçları gibi püskürtülerek uygulanabiliyor ve yapraklar üzerinde üç aya kadar etkili kalıyor. Mahsuller üzerinde kalıntı bırakabiliyor, ancak bu kalıntılar sağlık açısından zararlı değil. Araştırmacılar, yapışkan maddenin toprak üzerindeki etkilerini de inceliyor.
