Geçtiğimiz on yıldaki başarılarına bakıldığında, Çin'in yeni uzay yarışını kazanmayı hedefleyeceğini kimse tahmin edemezdi. Bununla birlikte, birkaç ülke ve özel şirketler arasındaki Mars yarışı hala bitmemiş durumda.
Asya uzay gerilimi tırmanıyor
Çin şimdi 10 Şubat'ta varması planlanan Tianwen-1 Mars görevi yaklaşıyor. Yörüngeye başarılı bir şekilde yerleştirilmesi ile bilgi ve örnek toplayacak araç, Mayıs'a kadar Mars'a inmeyecek. Mars Dünya'ya yakın gözükebilir, ancak başarılması zorlu bir hedeftir. Bunu rakamlardan daha iyi gösteren hiçbir şey yoktur. Aralık 2020'ye kadarki 49 görevden sadece 20'si başarılı oldu. Tüm bu başarısızlıklar yeni başlayanlar veya erken çabalar tarafından yapılan girişimler değildi. 2016 yılında, Avrupa Uzay Ajansı'nın Schiaparelli Mars Explorer'ı yüzeye düştü. Ayrıca devam eden teknik sorunlar, ESA ve Rus ortağı Roscosmos'u bir sonraki görevi olan ExoMars'ı 2022'ye kadar ertelemesine neden oldu. Çin, Mars'a yaklaşan tek ülke değil. 9 Şubat'ta bir Birleşik Arap Emirlikleri soruşturması olan Hope, aynı yörünge yerleştirme manevrasını deneyecek. Manevrayı yöneten bir avuç ülke arasında Hindistan'da bulunuyor. Mangalyaan olarak da bilinen Hint Mars yörüngesel görevi, 2014 yılında Mars'a ulaşmıştı. Komşusu üzerindeki uzay hakimiyetini yeniden kanıtlamaya çalışan Hindistan'ın tersine, Çin'in Mars'a ilk sefer girişimi değil. Bu vesileyle, başarı şansı çok daha çok olası görünüyor.Uzay çağı 2.0
Uzaya gelince, farklı ülkelerin farklı şekilde geliştirme modelleri var. Bu, ilkine kıyasla daha çeşitli görünen ve ABD dışı aktörlerin, kamusal ve özel, özellikle Asyalı aktörlerin belirgin bir şekilde öne çıktığı Uzay Çağı 2.0'ın belirli karakterini yansıtıyor. Ancak tehlikede olan daha büyük şeyler var. Çin’in uzay sektörünün arkasındaki geliştirme çabası hala büyük ölçüde hükümet tarafından finanse ediliyor ve askeri bir yapıda sürdürülüyor. ABD hükümetinin kongre komisyonu olan ABD-Çin Ekonomi ve Güvenlik İnceleme Komisyonu'na göre Çin, uzayı "jeopolitik ve diplomatik rekabetin bir aracı" olarak görüyor. Açıktır ki, siber uzay ile birlikte kozmos, ABD'nin ana düşman olduğu temel yeni bir savaş alanı haline geldi. Bu, ticari mülahazaların, işlerin genel şemasında giderek daha önemli hale gelmelerine rağmen, birçok ülke için ikinci sırada olduğu anlamına gelir. Çin, en sonuncusu 2020'de 140'tan fazla fırlatma ile sona eren uzay faaliyetleri için beş yıllık planları yürürlüğe sürdüler. Yeni bir yörünge uzay istasyonu, Mars örneklerinin alınması ve aralarında en ilgi çekici olan Jüpiter keşif görevi. Çin tarafından taahhüt edilen kaynaklar büyük ölçüde bilinmezken, ABD'nin 2017 tahminleri bu rakamı 11 milyar ABD Dolar olarak karşımıza çıkıyor. NASA'nın aynı yıl için bütçe yaklaşık 20 milyar ABD Dolar idi. Hindistan, sivil ve ticari çıkarların uzun süredir baskın olduğu oldukça farklı bir yaklaşım benimsedi. NASA'nın şeffaflık modelini izleyen ülke, faaliyetlerine ve uzay ajansı Hindistan Uzay Araştırma Örgütü'nün yıllık harcamasına (yaklaşık 1 milyar ABD Doları) ilişkin raporları yayınlamaktadır. Hırsları, kapsamı ve yatırımları bakımından farklı olan Hindistan uzay programı, kendi uydularını yörüngeye göndermeye istekli ülkelere uygun fiyatlı fırlatma hizmetlerini ticarileştirmek gibi bazı dikkate değer başarılar elde etti. 2017'de Hindistan, bugüne kadar tek bir görevde bir roket tarafından fırlatılan en fazla sayıda uydu ile (104) tarih yazdı, üçü hariç hepsi yabancılara aitti ve inşa edildi (bu rekor SpaceX tarafından birkaç gün önce kırıldı, 143 uydu ile). Daha da etkileyici olanı, Hindistan'ın Mars görevinin nispeten düşük maliyeti olan 74 milyon ABD Doları (55 milyon £) - NASA'nın Maven görevinden yaklaşık on kat daha ucuz. Hindistan'ın başbakanı Narendra Modi, tüm görevin Hollywood filmi Gravity'den daha ucuza mal olduğunu söyledi. Jeopolitik ve rekabet endişeleri nedeniyle bu durum değişmek üzere olabilir. Hindistan hükümeti, uzay sektöründeki artan askeri müdahaleyi gösteren 2019-20 yıllık raporunu yayınladı. Uzay Yarışı 2.0 kesinlikle ısınmaya başlamış durumda.
Editör: Megabayt Haber
