1980'lerde Voyager 2 tarafından çekilen Uranüs'ün nispeten sıradan görüntülerine kıyasla, Webb teleskobu kızılötesi spektrumda ışık yakalayarak gezegeni daha canlı bir şekilde resmetti. Görüntü, Uranüs'ün halkalarını, içindeki dağınık ve zor görünen Zeta halkasını ve merkeze yakın beyaz leke olan kuzey kutup bulut şapkayı sergiliyor.
Ayrıca, görüntü 14 adet Uranüs uydusunu da içeriyor. Fotoğrafta dönen bu cisimler arasında Oberon, Titania, Umbriel, Juliet, Perdita, Rosalind, Puck, Belinda, Desdemona, Cressida, Ariel, Miranda, Bianca ve Portia bulunuyor.
JWST'nin fotoğrafı dört kızılötesi filtre kullanıyor: F140M (mavi), F210M (turkuaz), F300M (sarı) ve F460M (turuncu). Bu filtreler, yakın kızılötesi spektrumdaki detayları ortaya çıkarıyor. NASA'nın bu yılın başlarında paylaştığı bir başka görüntü, Uranüs'ü sadece iki filtrede (mavi ve turuncu) göstererek buzlu devi daha ilkel bir şekilde sergiliyordu.
Buzlu dev Uranüs'ün zaten bol miktarda buz içerdiği biliniyor. Gezegen, yaklaşık 98 derecede yan döndüğü için, Uranüs'ün karşı tarafını bir Uranüs yılı boyunca aşırı soğuk ve karanlık bir kışa sokuyor. Ve çünkü Uranüs yılları yaklaşık 84 Dünya yılı sürdüğü için, bu da demek oluyor ki, gezegenin karanlık tarafı rüzgarlı 21 yıllık bir kışa sahip.
Astronomlar, Webb teleskobu görüntülerinin, özellikle Zeta halkası olmak üzere Uranüs'ü daha iyi anlamalarına yardımcı olacağını ve gelecekteki görevler için bir referans olarak kullanabileceklerini düşünüyor.
