Bilim insanları, Mars'ta evler inşa etmek için dünya dışı toz, patates nişastası ve bir tutam tuzdan yapılan bir 'yıldız betonu' kullanacak.
Uzayda yaşamımızı sürdürecek yapılar inşa etmek şu anda uçuk derecede pahalı ve başarması zor atılım. Ancak Manchester Üniversitesi'ndeki bir ekibe göre, StarCrete adı verilen yapı malzemesi, uzayda olası bir yaşam çözümü sunuyor.
Sıradan betondan iki kat daha güçlü ve dünya dışı ortamlardaki inşaat işleri için mükemmel şekilde uygun olan malzemeyi oluşturmak için patates nişastası ve bir tutam tuzla karıştırılmış simüle edilmiş Mars toprağı kullandılar. Open Engineering dergisinde yayınlanan bir makalede araştırma ekibi, sıradan patates nişastasının, beton benzeri bir malzeme üretmek için simüle edilmiş Mars tozuyla karıştırıldığında sağlam olabileceğini gösterdi.
StarCrete test edildiğinde, sıradan betonda görülen 32 Megapaskal'dan iki kat daha güçlü olan 72 Megapaskal (MPa) basınç dayanımına sahipti. Ayrıca Ay tozundan yapılan yıldız betonlar ise, 91 MPa'nın üzerinde daha da güçlüydü.
Bu çalışma, aynı ekibin astronotların idrarını bağlayıcı madde olarak kullandıkları önceki çalışmaları takip etti. Ortaya çıkan malzeme, normal betondan daha iyi olan yaklaşık 40 MPa'lık bir basınç dayanımına sahipken, işlemin düzenli olarak idrar gibi sıvılar gerektirmesi büyük bir dezavantaja sahipti. Uzay kadar düşmancıl bir ortamda çalışırken, bu seçenek patates nişastası kullanmaktan daha az uygulanabilir görülüyordu.
Üniversitenin Future Biomanufacturing Research Hub'ından baş araştırmacı Dr Aled Roberts,"Astronotlar için gıda olarak nişasta üreteceğimiz için, buna insan idrarından ziyade bağlayıcı bir madde olarak bakmak mantıklıydı. Ayrıca, mevcut bina teknolojilerinin hala uzun yıllara dayanan bir gelişmeye ihtiyacı var ve önemli ölçüde enerji ve ek ağır işleme ekipmanı gerektiriyor.
"StarCrete'in bunların hiçbirine ihtiyacı yok ve bu nedenle görevi basitleştiriyor ve daha ucuz ve daha uygulanabilir hale getiriyor"
Eğer StarCrete Dünya'da kullanılırsa, geleneksel betona göre daha yeşil bir alternatif sunabilir. Sıradan bir fırında veya mikrodalgada yapılabilen beton, bu nedenle üretim ve küresel karbondioksit (CO2) emisyonları için azaltılmış enerji maliyetleri sunar.
