Bu solucanların, Anguiscolex africanus ve Wronascolex superstes'e cinslerinin yeni türü olduğu düşünülüyor. Tarihsel Biyoloji'de anlatılan bu deniz solucanlarının kütikülü, ardışık bölümlerde halkalar halinde düzenlenmiş fosfat plakalarla kaplıydı, bunların korunması, ilk önce bakteriyel altında gerçekleştiği düşünülüyor.
Birkaç yıl önce aynı yerde ve aynı araştırma ekibi tarafından Gamascolex vanroyi solucanına ilişkin yapılan tüm araştırmalar bilim dünyasında yeni arayışlar ortaya çıkardı.
Çalışmanın vurguladığı sonuçlardan bir diğeri ise Tafilalt Biota'da bilinen ve Avustralya, Kuzey Amerika ve Orta-Batı Avrupa'daki solucan boyutu rekorundan iki ila üç kat daha büyük olan solucanların "devasa vücut oranları" oldu.
Gutiérrez Marco, "Fas, Ordovisyen Dönemi'nde Dünya'nın Güney Kutbu'na çok yakın olduğundan, bu durum" kutupsal devasalık "olarak bilinen olayla ilgili metabolik nedenlerle bağlantılı olabilir" dedi.
Bu, sert vücutlu solucanlar, olağanüstü derecede iyi korunmuş bir alan olan Tafilalt Biota'da bulunan organizmaların üçüncüsü oldu. Araştırmacılar ayrıca, yıl boyunca fosilleri keşfeden ve kayda değer bir şeyler bulurlarsa onlarla iletişim kuran bir işbirlikçi ağlar üzerinden yeni cins solucanları bilim dünyasına katmayı başardı.
"Geçmişin ekosistemlerini ve organizmalarını yeniden inşa etmeye çalışıyoruz ve bu durumda elde edilen veriler, Fas'ın fosil taşıyan birimlerinin eski kıtanın deniz sahanlığında bulunan diğer çağdaş birimlerle jeolojik korelasyonunu iyileştirmeye yardımcı oluyor."