Yıldızları parçalamak ve her şeyi yutmak yerine, bu kara delik, yeni yıldız oluşumunu teşvik ettiğine ve uzayda 200.000 ışıkyılı boyunca uzanan yeni doğmuş yıldızlardan oluşan bir iz bıraktığına inanılıyor. Yale Üniversitesi'nde astronomi profesörü olan Pieter van Dokkum, bu durumu, kara deliğin gaza çarptığında, gazın soğuma şansına sahip olduğu dar bir yeni yıldız koridorunu tetiklemesi olarak açıkladı.
NASA'nın Hubble Uzay Teleskobu tarafından yanlışlıkla yakalanan fenomen üzerine araştırmayı yöneten van Dokkum, tam olarak kara deliğin nasıl bu şekilde bir olayı mümkün kıldığını tam olarak açıklanamadığını söyledi.
"Gördüklerimiz sonrasını gösteriyor. Bir geminin arkasındaki iz gibi, kara deliğin arkasındaki izi görüyoruz."
Kara delikler, uzayda anlaşılması en zor olan şeylerdir. Yıldızlardan oluşan karadelikler, genellikle muazzam bir yıldızın bir süpernova patlamasında ölmesinin sonucunda doğduğu düşünülür. Yıldızın kendi malzemesi daha sonra tekrardan kendi üzerine çöker ve nispeten tüm küçük bir alana yoğunlaşır.
Ancak Güneş'ten milyarlarca kez daha büyük olan süper kütleli karadelikler içinde daha fazla gizem barındırıyor. Hatta birçok astrofizikçi ve kozmolog, bu devlerin neredeyse tüm galaksilerin merkezinde pusuya yattığına dair teorileri bulunuyor.